aklıma dört ayaklı bir hikaye gelmedi, anne çocuğuna, hadi yine iyisin, dört ayağının üzerine düştün, dedi, çocuk annesine, ama anne benim iki ayağım var dedi, anne çocuğa mal mal baktı, çocuk annesine. süperman’e inanıyor musun peki, çocuk, yok anne ona da inanmıyorum, dedi, anne, hadi ya, dedi, yine mal mal bakıştılar, peki anlattığım masallara inanıyor mudun diye sordu anne son bir çıkış kapısı arayarak, yok be anne dedi çocuk, ben tanrıya bile inanmıyorum, seni doğuracağıma taş doğursaydım dedi anne, anne manyaklaşma dedi çocuk, sonra anneyle çocuk elele tutuşup dışarıya çıktılar, ben saydım, evet dört ayakları vardı, ne mal bir hikaye, şimdi ben gitsem bu sandalyeyi yapana desem ki ulan mal mısın bu sandalyeye oturulmaz bile, o da bana şöyle cevap verse, sanat mallıktır, bu cümleyi et canımı ye derim ben o zaman ona, hem aramızda kalsın, sevdim ben bu sandalyeyi,,,
Feelozof 