“biz canlıların cehennemi gelecekte var olacak bir şey değil, eğer bir cehennem varsa, burada, çoktan aramızda; her gün içinde yaşadığımız, birlikte, yan yana durarak yarattığımız cehennem. iki yolu var acı çekmemenin: birincisi pek çok kişiye kolay gelir: cehennemi kabullenmek ve onu görmeyecek kadar onunla bütünleşmek. ikinci yol riskli: sürekli bir dikkat ve eğitim istiyor; cehennemin ortasında cehennem olmayan kim ve ne var, onu aramak ve bulduğunda tanımayı bilmek, onu yaşatmak, ona fırsat vermek.”
zorba’dan-
… bazen raks yetmezse santurunu dizlerinin üstüne alır ve çalmaya başlar.
Bazen çaldığı hava vahşidir; birden insana hayatının anlatılmaz derecede tatsız ve karabahtlı olduğunu, bazen de çaldığı hava acıklı olduğundan, hayatın, kum gibi parmaklar arasından geçip gittiğini duyarsın; ama her defasında bunun bir çaresi bulunmadığını anlattığı için seni ağlamaklı eder…
…İnsanın ruhu iklimle, sessizlik, ıssızlık ya da kalabalıkla nasıl değişir…
Feelozof 