Ama adam olmaz biriydi gerçekte, çünkü asla böyle bir şey istemiyordu, uyum sağlamaya ve bütünleşmeye hiç önem verdiği yoktu, tek sevdiği şeyi özgürlüğü, bitip tükenmeyen öğrenciliğiydi, yaşam boyu acı çeken, sağı solu belli olmayan, dik kafalı, burnunun doğrultusuna giden biri, dahi bir budala ve nihilist olarak kalmayı hiyerarşiyle bütünleşmeye ve huzura yeğ tutuyordu. Huzuru umursamıyor, hiyerarşiye metelik vermiyordu, eleştirilmenin ve yalnız kalmanın hiç önemi yoktu gözünde. Kısaca uyum ve düzeni kendisine ülkü edinmiş bir toplum içinde son derece rahatsız edici ve katlanılması güç biriydi. Ama işte bu sorunlu karakteriyle alabildiğine aydınlık ve düzenli küçük bir dünyanın ortasında hiç kaybolmayan canlı bir huzursuzluk kaynağıydı, bir suçlama, bir hatırlatma, bir uyarmaydı adeta, yeni, atak, yasaklanmış, pervasız düşüncelere bir özendirmeydi, ayrı baş çeken huysuz bir koyundu sürüde,,,
boncuk oyunu – hermann hesse
ben bu insanı bir yerden, birkaç yerden tanıyorum,,,
(timsah ile kaplumbağa adlı yazının yorumunda, hayat erkeğiyle olan diyaloğumuzda, uyum sağlamanın öneminden dem vurmuştum, bu yazıyla çelişik gibi görünebilir, ama kazın ayağı öyle değil, tarihin dayattığı bir hayata uyum sağlamakla, ayla konuşabildiğin bir hayata uyum sağlamak farklı şeyler,,,)
Feelozof 