———
“Ve bir şair dedi: Konuş bizlere Güzellik’e dair.
Ve o cevap verdi.
Nerede arayacaksınız güzelliği ve nasıl bulacaksınız onu, bizzat kendisi sizin yolunuz ve kılavuzunuz olmazsa.
Ve ona dair nasıl konuşacaksınız, konuşmanızın dokumacısı o olmadıkça?
Mağdur ve incinmiş olan der: ‘Güzellik müşfik ve mülayimdir.
Kendi ihtişamından yarı mahcup genç bir anne misali aramızda dolaşır.’
İhtiraslı olan der: ‘Yoo, güzellik kudret ve dehşetten ibaret bir şeydir.
Kasırga misali altımızda arzı ve üzerimizde göğü sarsar.’
Yorgun ve bitkin olan der: ‘Güzellik yumuşak fısıldayışlardan ibarettir. Ruhumuzda konuşur.
Sesi sessizliğimize ram olur, gölgeden korkarak titreşen cılız bir ışık misali.’
Fakat tedirgin der: ‘Biz onun dağlar arasından haykırışını işittik,
Ve onun çığlıklarıyla birlikte geldi toynak sesleri ve kanat çırpınışları ve aslan kükreyişleri.’
Geceleyin, şehrin bekçisi der: ‘Güzellik şafakla birlikte doğudan yükselecek.’
Ve öğleyin, emektarlar ve yayan seyyahlar der: ‘Biz onun günbatımının pencerelerinden yeryüzüne eğilişini gördük.’
Kışın, karda mahsur kalan der: ‘Baharla birlikte tepelerin üzerinden sıçrayarak gelecek.’
Ve yaz sıcağında rençperler der: ‘Biz onun hazan yapraklarıyla raks edişini gördük ve görmüştük saçında kardan bir yığın.’
Bütün bunları söylediniz güzelliğe dair,
Ama hakikatte ona dair değil, aksine tatmin edilmemiş ihtiyaçlara dair konuşmuş oldunuz.
Ve güzellik bir ihtiyaç değil, sadece bir vecddir.
Susamış bir ağız değildir, ne de ileriye uzatılmış boş bir el,
Fakat daha ziyade tutuşmuş bir yürektir ve büyülenmiş bir ruh.
Göre geldiğiniz bir suret değildir, ne de duya geldiğiniz bir şarkı,
Fakat daha ziyade bir surettir, gözlerinizi kapasanız bile göreceğiniz ve bir şarkıdır, kulaklarınızı tıkasanız bile duyacağınız.
O kertilmiş bir kabuğun içindeki usare değildir, ne de bir pençeye takılmış bir kanat,
Fakat daha ziyade her daim çiçekler içinde bir bahçedir ve her daim uçuşan bir melekler cemaati.
Orfales halkı, güzellik, hayattır, hayat kendi kutlu yüzünden peçeyi kaldırınca.
Fakat hayat sizsiniz ve peçe siz.
Güzellik bir aynada kendini temaşa eden ebediyettir.
Fakat ebediyet sizsiniz ve ayna siz.”
Feelozof 