Üzerinde en fazla anlaşma sağlanan tanım , egemen toplumsal grup veya sınıfın iktidarını meşrulaştırmakla ilişkili ; tanım ister istemez hakim ideolojinin tanımı oluyor: “İdeoloji üzerine çalışmak , anlamın tahakküm ilişkilerini sürdürmeye hizmet ettiği durumlar üzerine çalışmaktır”
Ve bu meşrulaştırma sürecinin en az altı farklı stratejisi olduğu söylenebilir ;
Egemen iktidar kendisini ,
Kendisine yakın inanç ve değerlerin tutunmasını sağlayarak ,
Bu tür inançları , doğrulukları kendinden menkul ve görünüşte kaçınılmaz kılacak şekilde doğallaştırarak ,
Ve evrenselleştirerek ,
Kendisine meydan okumaya kalkışan fikirlere çamur atarak ,
Rakip düşünce biçimlerini , muhtemelen , açığa vurulmayan , ama sistemli bir mantıkla dışlayarak
Ve toplumsal gerçekliği kendine uygun yollarla çapraşıklaştırarak
Meşrulaştırabilir.
Salt hakim ideolojiler yoktur , muhalif ve marjinal ideolojiler de vardır , genelde ideolojileri egemenlere bağlama eğilimine sahibiz ama bu bağlama yetersiz . Daha nötr bir tanım :
“İdeoloji insanların , örgütlü toplumsal eylemin ve özellikle de siyasi eylemin ; araç ve amaçlarını bu tür bir eylemin , verili bir toplumsal düzeni illa da koruma , değiştirme , yıkma ya da yeniden inşa etme amacı taşıyıp taşımadığına bakmaksızın ( şurası açıktır ki bu amaçlardan birini taşıyabilir de) , belirleme , açıklama ve doğrulamada kullandıkları fikirler kümesidir.”
