Leng…

kafeinin porselen üzerinde aldığı her şekil, her bir adımda bir diğeri ve yazgıya parmağını daldırdığında, şu tabakta kalan, yoğun ve acı olan ve sus dediler. gideceğim yerlere gönderildim. sus dedi. susuyordum zaten. duydukları söyleyeceklerim değildi, duyması gerekenler söylemek istediklerim değildi ve olması gerekeni iade ettik dogmalara. olana bak, izmaritler ve çekirdek kabuklarından yol aç yatağına, yatağından olması gerekenlere doğru rem uykuları kaldır limanlarından ve bir fırtınaya otostop çektik, bir fahişeyle aynı havayı solumak için, tebaası yaparlar paranın ve seksin sonunda. beyaz hatlar çekecektir güverteye, biz yelken iplerine dolanırken ve o düğümü öğrenmişken. biz dedim, sus dediler. benimi sıkıştırdım koltuğumun altına. yardım için f tuşlarından birine bas, ctrl+z geriye alır herşeyi. çok geri, aynı fahişenin bacak arasına iter bizi merkezkaç: döngüden kaçamazsak. o kafein desenleri gibi karışık, herkes benden daha iyi görüyordu benim olanı ve en mantıklı karar başkalarının nöronlarından iletiliyordu beynime: sus… susarım. susarım.

http://huan-na.blogspot.com/

Read Full Post »