Cinnet nöbeti beden değiştiriveriyor ansızın ve ben, kendimi O’ndan savunuyorum. Günahlarım tavan yapıyor, taptığım o tene kendi elimle kesikler açıyorum. Ah Tanrım, kendi ellerimle doğruyorum o vücudu; paramparça olana dek.
Ve evet, o ancak bir cesede dönüşünce affediyorum onu…